Michael Powells klassieker Peeping Tom (1960) over voyeurisme en de agressie van de camera is recent gerestaureerd.
De schuwe Mark Lewis werkt als camera-assistent in een filmstudio. Als kind is Mark misbruikt voor wetenschappelijke experimenten door zijn vader, die de paniek van zijn kind op celluloid vastlegde. De getraumatiseerde, inmiddels volwassen Mark neemt prostituees mee en filmt de vrouwen op het moment dat hij ze vermoordt met een in de camera verborgen steekwapen. Niemand is op de hoogte van Marks psychopathisch gedrag, ook onderhuurster Helen Stephens niet, die soms met Mark uitgaat in het Londen van de vroege jaren ’60.
Michael Powells eerste lange speelfilm na de jarenlange samenwerking met Emeric Pressburger betekende vrijwel zijn ondergang als filmmaker. De film werd bij verschijning door de filmcritici neergesabeld als ‘ziek’ en ‘immoreel’ en vrijwel direct uit roulatie gehaald. Het betekende het einde van Michael Powells loopbaan als regisseur. Begin jaren tachtig werd de film, vooral door toedoen van Martin Scorsese, herontdekt. Scorsese roemde Peeping Tom als “de beste film over filmmaken ooit gemaakt.”