Nieuwe documentaire van filmmaker Oeke Hoogendijk (Het Nieuwe Rijksmuseum, Mijn Rembrandt), over haar moeder die moeilijk loskomt van haar oorlogsverleden.
Lous, de moeder van Oeke Hoogendijk is al tientallen jaren haar huis niet meer uit geweest. Ze heeft een terugkerende nachtmerrie waarin ze niet meer weet hoe ze thuis moet komen, net als de dag waarop ze als Joods meisje werd gedeporteerd. In haar eigen gecreëerde isolement reist ze via haar televisies en computers de hele wereld over, terwijl ze die nachtmerries op afstand probeert te houden.
Housewitz is Oeke Hoogendijks meest persoonlijke film tot nu toe. Vijftien jaar lang volgde ze haar moeder, tot wie ze ongelooflijk dichtbij weet te komen. Eerlijke gesprekken over Lous haar kampverleden wisselen zich af met tragikomische momenten tussen moeder en dochter.
Wat de film onvergetelijk maakt, is dat hij in weerwil van alle tragiek óók het portret van een onverwoestbaar charismatische vrouw is geworden.
Oeke Hoogendijk illustreert [..] aangrijpend wat extreem traumatische ervaringen met een mens kunnen doen door te observeren en af en toe zelfs wat humor toe te voegen.